7 Μαρτίου: Ημέρα επανένωσης της Ελλάδας με τα Δωδεκάνησα!

Αθήνα, 7/3/2020

Τα Δωδεκάνησα (που ουσιαστικά είναι δεκατέσσερα) αποτελούσαν και αποτελούν για χιλιετίες ελληνικά πάτρια εδάφη – είτε ως τμήμα της Μινωικής αυτοκρατορίας, είτε της Μυκηναϊκής, είτε μετέπειτα της Δηλιακής Συμμαχίας , της Μακεδονικής αυτοκρατορίας, της Ελληνορθόδοξης αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως, συνήθως πάντως συμμετείχαν στις ελληνικές αυτοκρατορίες διατηρώντας και μια σχετική αυτονομία ή και ουδετερότητα στις διάφορες πανελλήνιες αρχαίες έριδες και εμφυλίους – όμως εντάχθηκαν στο νεοελληνικό κράτος πολύ μετά την επανάσταση του 1821 και συγκεκριμένα την 7^η Μαρτίου του 1947.

Λόγω της σημαίνουσας γεωγραφικής τους θέσης δέχθηκαν πάμπολλες κατακτήσεις ή και καταστρεπτικές επιδρομές από τους Πέρσες και τους Ρωμαίους στην αρχαιότητα και από τους Σασσανίδες, τους Σαρακηνούς, τους Ενετούς, τους Γενοβέζους, τους Νορμανδούς, τους Φράγκους και τους Οθωμανούς τον μεσαίωνα. Η μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια κατάκτηση των Δωδεκανήσων από κάποια ξένη αυτοκρατορία προέκυψε κυρίως από τους Ρωμαίους που διήρκεσε περίπου πεντέμισι αιώνες, τους Φράγκους που κράτησε περίπου δύο αιώνες και από τους Οθωμανούς που είχε διάρκεια σχεδόν τεσσάρων αιώνων, τα νησιά πάντως ακόμα και υπό ξένο ζυγό κατάφερναν ενίοτε να διατηρούν κάποια αυτοδιοικητικά και φορολογικά προνόμια.

Τα Δωδεκάνησα συμμετείχαν στην εθνεγερσία του 1821 ωστόσο οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής αποφάσισαν το 1830 ότι τα νησιά θα πρέπει να παραμείνουν τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Το 1912, κατά την διάρκεια του Ιταλό-Τουρκικού ή Λιβυκού πολέμου – μια ιδιαίτερα ταραχώδης εποχή όπου άρχιζαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και λίγο πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο – τα Δωδεκάνησα καταλήφθηκαν από τους Ιταλούς που προσπάθησαν να τα αφελληνίσουν και να τα μετατρέψουν σε μόνιμα ιταλικά εδάφη. Τα νησιά θα παρέμεναν υπό ιταλική κατοχή έως και το 1943 όταν μετά την ήττα και συνθηκολόγηση της φασιστικής Ιταλίας την διοίκηση ανέλαβαν τα χιτλερικά στρατεύματα. Μετά την πτώση της ναζιστικής Γερμανίας τον Μάιο του 1945, τον έλεγχο των Δωδεκανήσων ανέλαβαν οι Βρετανοί έως και τον Φεβρουάριο του  1947 όπου υπογράφηκε η διεθνής «Συνθήκη Ειρήνης» στο Παρίσι μεταξύ των «Συμμάχων», της Ελλάδας και της Ιταλίας με την οποία τα Δωδεκάνησα ενσωματώνονταν στον ελληνικό εθνικό κορμό.

Δυστυχώς την ίδια περίοδο η Ελλάδα βίωνε τον καταστροφικό συμμοριτοπόλεμο (εμφύλιος του 1946-1949) – όπου η μια παράταξη, που ηγείτο από Σταλινοφασίστες, επιθυμούσε τον διαμελισμό της χώρας και η άλλη στην οποία πρωταγωνιστούσαν κυρίως οι δωσίλογοι των Ναζί και των Αγγλοαμερικανών, όπως και διάφοροι ακροδεξιοί φασίστες, επιθυμούσαν να είναι οι τοποτηρητές και ντόπιοι εξουσιαστές του προτεκτοράτου που επιδίωκαν τα νέα ατλαντικά αφεντικά – και έτσι έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να ενσωματώσει στην επικράτεια της την Κύπρο και την Βόρεια Ήπειρο, που επίσης αποτελούσαν ένα παλλαϊκό και πανελλήνιο αίτημα, όμως υπό τις παραπάνω συνθήκες θα πρέπει να θεωρούμε ως θαύμα έστω και την ενσωμάτωση μόνο των Δωδεκανήσων.

Η τελετή παράδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από τις βρετανικές αρχές έγινε στις 31 Μαρτίου 1947 στη Ρόδο μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα. Πρώτος διοικητής των Δωδεκανήσων ανέλαβε ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, με πολιτικό σύμβουλο τον πανεπιστημιακό και δικαστικό Μιχαήλ Στασινόπουλο. Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου 1948 και το 1955 τα Δωδεκάνησα έγιναν νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.

Τα Δωδεκάνησα δεν είναι απλώς ελληνικά αλλά – όπως και τα Ιωνικά παράλια, ο Πόντος, η Κύπρος, η Βόρεια Ήπειρος, η Ταυρίδα κ.α. – ήταν και είναι η Ελλάδα!

Για τους Έλληνες στην Ψυχή, στην Νόηση και στην Παιδεία!